Hersengolven en het QEEG

Een electroencephalogram (EEG) is een (digitale) opname van het ruwe signaal van de hersengolven.

Wat gemeten wordt is de electrische activiteit van piramidecellen in de cortex die gelijktijdig actief zijn. Piramidecellen vallen in de categorie zenuwcellen, ook wel neuronen genoemd. Neuronen zijn gespecialiseerd in het ontvangen, verwerken en doorgeven van informatie. Dit vindt niet alleen plaats in de hersenen zelf, maar door het gehele lichaam door middel van een dicht netwerk van vertakkingen. Hierdoor is het bijvoorbeeld ook mogelijk om spieren aan te spannen.

Het EEG kan gebruikt worden voor het detecteren van afwijkingen in een bepaald tijdsdomein. Wil men echter iets kunnen zeggen over afwijkingen in frequentie en hierop kunnen trainen, dan dient er eerst een frequentieanalyse uitgevoerd te worden, specifiek om te bepalen in hoeverre en in welk gedeelte van de hersenschors er afwijkende patronen te zien zijn. De hersenen produceren hersengolven op verschillende snelheden tegelijkertijd. Een brein dat uit balans is geraakt, kan op verschillende frequenties (of snelheden) óveractief zijn, of juist te weinig actief. Hersengolven worden daarbij gemeten in Hertz (Hz). Bij de frequentieanalyse wordt het ruwe EEG signaal onderverdeeld in verschillende frequentiebanden, te weten Delta, Theta, Alfa, Beta en Gamma. De Betaband kan vervolgens nog verder onderverdeeld worden in Beta1, Beta2 en Beta3.

Hier vindt u een overzicht van alle specifieke frequentiebanden en hun betekenis. In principe zijn alle EEG frequenties op elke plaats in het brein terug te vinden. Echter de onderlinge verhouding tussen deze frequenties wisselt, afhankelijk van wat men aan het doen is. Een actief brein dat aan het werk is, zal bijvoorbeeld relatief meer beta produceren dan een brein in rust of in diepe ontspanning. Op basis van het EEG wordt duidelijk op welke plaats(en) op de cortex het brein patronen laat zien die overmatig of juist inactief zijn, en waardoor problemen ontstaan zoals concentratieverlies, slaaptekort en stress. Op basis van het EEG en de voortgang worden de trainingen steeds aangepast om deze disfunctionele patronen te doorbreken en het brein te ondersteunen richting een betere balans.